Volpha Phorama

Chris · Wysłany: Nie 20:58, 11 Mar 2012 Temat postu: Stara aleja

Szeroka, polna droga, przy której kolejno poustawiane są brzozy i wierzby płaczące.

Przyszedłem tutaj powolnym krokiem. Dużo się zmieniło, odkąd ostatnio byłem w tej krainie. Słyszałem pogłoski o tym, że niedaleko wprowadzili się ludzie i miałem nadzieję, że to nie była prawda.
Wędrowałem mozolnie wzdłuż drogi. Wokół było już całkiem ciemno, puso, głucho...

Nina · Wysłany: Nie 21:16, 11 Mar 2012 Temat postu:

I po chwili pojawiła się tutaj również Nina.
Wyłoniła się z krzaków, rozglądając się uważnie. Kilka metrów przed sobą zauważyła białego wilka, był to samiec, w dodatku po zapachu poznała, iż należy do jej watahy. Przymrużyła swe brązowo-złote ślepia przyglądając się mu. Odwróciła się w przeciwną stronę i potruchtała do wielkiego głazu przy dróżce. Wskoczyła na skałę i położyła się, rozmyślając. Niebieskawa grzywka przysłoniła jej oczy.

Chris · Wysłany: Nie 21:28, 11 Mar 2012 Temat postu:

Idąc, poczułem zapach. Woń wilka z mojej watahy.
Zacząłem węszyć i rozglądać się, coby przekonać się, czy aby mnie węch nie zawodzi. Jednak się nie myliłem...na skale za mną siedziała piękna wadera o czekoladowej sierści i niebieskiej grzywce. Skierowałem się w jej stronę pewnym krokiem.
- Witam. Zwą mnie Chris. Jak nazywają pannę? - powiedziałem i uśmiechnąłem się, zatrzymując metr od wilczycy.

Nina · Wysłany: Nie 21:35, 11 Mar 2012 Temat postu:

Nawet się nie zorientowała kiedy przy niej pojawił się basior. Zamrugała oczyma, po czym spojrzała na niego, przyglądając mu się. Czerwone oczy.. Lubiła ten kolor. Uniosła łeb z łap, a jej grzywka zsunęła się z oczu.
- Ettoo.. Witaj. Jestem Nina, miło mi Cię poznać. -. odpowiedziała nieśmiałym głosem. Od pewnego czasu stała się bardzo nieśmiała i skryta. Nawet nie pomyślałaby, że ten wilk zwróci na nią uwagę.

Chris · Wysłany: Nie 21:54, 11 Mar 2012 Temat postu:

- Nina...bardzo ładne imię. - rzekłem spokojnym głosem.
Jej złote ślepia cudownie lśniły w świetle gwiazd.
- Co panna Nina robi w takim miejscu o tak późnej porze? - zapytałem, wciąż się miło uśmiechając.

Nina · Wysłany: Nie 22:17, 11 Mar 2012 Temat postu:

- Ym.. Dziękuję. -. odpowiedziała cicho, rumieniąc się i kładąc uszy po sobie.
- Cóż, chciałam zaznać trochę spokoju oraz trochę pomyśleć nad własnym życiem. A ty w jakim celu tutaj przyszedłeś? -. odparła, patrząc mu w oczy.

Chris · Wysłany: Nie 22:37, 11 Mar 2012 Temat postu:

- Jedynie chciałem powspominać przeszłość... - odpowiedziałem i spojrzałem na niebo. Zawiał dość chłodny wiatr.
- Nie jest pannie przypadkiem zimno? - zapytałem uprzejmie, spoglądając na waderę.

Nina · Wysłany: Pon 20:18, 12 Mar 2012 Temat postu:

- Rozumiem. -. mruknęła pod nosem, jakby do siebie. Gdy zawiał chłodny wiatr ciarki przeszły ją po całym ciele. Poruszyła uszami, po czym ustawiła je na sztorc.
- W sumie.. To teraz zrobiło mi się trochę zimno. -. odpowiedziała. Zeskoczyła z kamienia i stanęła naprzeciw wilkowi.

Chris · Wysłany: Pon 20:41, 12 Mar 2012 Temat postu:

Położyłem głowę na jej karku, aby nieco ją ogrzać.
- W takim wypadku powinniśmy pójść w jakieś cieplejsze miejsce. Taka dama nie może przecież marznąć. - powiedziałem ciepłym i miłym głosem.
W końcu była z mojej watahy, a swoich trzeba chronić ze wszystkich sił i do utraty tchu.

Nina · Wysłany: Pon 20:59, 12 Mar 2012 Temat postu:

Gdy ten położył głowę na jej karku Nina od razu zarumieniła się i zamknęła oczy. Od razu jej się ciepło zrobiło. Wcześniej dostrzegła jednak czerwony znak na jego "czole" zastanawiało ją cóż to mogło znaczyć.
- Jakoś przeżyję.. Poza tym nie mam pojęcia dokąd mielibyśmy pójść. -. odpowiedziała cicho.

Chris · Wysłany: Pon 21:13, 12 Mar 2012 Temat postu:

- Cóż...w takim wypadku musimy noc spędzić pod tym rozgwieżdżonym niebem. Mam nadzieję, że to nie będzie problem. - rzekłem.
Ciekawiło mnie, co odpowie wadera. Trzeba przyznać...była bardzo ładna. Wyglądała też na taką, która wiele przeżyła, a zarazem urocza, jakby jeszcze wiele było przed nią. Po prostu mnie zaciekawiła...

Nina · Wysłany: Pon 21:21, 12 Mar 2012 Temat postu:

- Nie, nie skąd. Chętnie spędzę ten czas z tobą.. -. odpowiedziała, znów rumieniąc się uroczo. Przyjrzała mu się jeszcze raz i uśmiechnęłą się leciutko. Wilk był bardzo przystojny.. A białe futro z połączeniem czerwonych oczu wyglądało niesamowicie.

Chris · Wysłany: Pon 21:31, 12 Mar 2012 Temat postu:

Odetchnąłem z ulgą.
- To dobrze. Szkoda byłoby zostawiać pannę samą, kiedy jeszcze chłodno na dworze.
Spojrzałem na gwiazdy, a potem na śliczną, niebieską grzywkę wadery i lśniące na złoto ślepka. Wyglądała po prostu wspaniale w świetle jasnego księżyca.